Monday, September 28, 2020
Corruption and Politics in Pollution Control
Environmental Protection Research Foundation was started to do research and development activities in Pollution Control Technologies so that economical and effective methods can be developed to suit local conditions of manpower, environment and resource availability.
Dr. B. Subba Rao developed Anaerobic Lagoon method for treating distillery waste, which was pioneering innovation in environmental technology in India. Fortunately Hon;ble Vasantrao data Patil, Chief Minister supported our research work since 1970, which we started in Walchand Engineering College. Most of the sugar factories in Maharashtra and Karnataka adopted our technology and we diversified our activities to other agro-based industries and later to other sectors.
During the period of 1970 to 2000 many students who dis post graduation in Environmental Engineering from our Walchand College, helped us in field visits, testing and monitoring as part of their research work.
These students after graduation joined corporate companies in Environment sector, some joined Pollution Control Boards and some decided to do consultancy on their own. Industries being interested in avoiding extra financial burden of providing adequate pollution control equipment and manpower, tried to manage the regulatory agencies and consultants to adopt corrupt practises.
Stiff competition and attraction of getting quick money through corrupt practises slowly spread in the entire environmental consultancy field and it became very difficult to survive in this situation.
Failure of pollution control inspite of pollution control mechanism created unrest in pollution affected areas and people lost confidence on Pollution Cotrol officers and consultants.
This situation was observed all over India and many corporates became masters in grabbing large projects and managing the unrest with legal tactics.
My Ph. D. guide Dr. G. D. Agrawal who was director of IIT, Kanpur had joined as Member Secretary of CPCB. But seeing this condition of continuing pollution, he resigned the post and started agitation to save Ganga river.
By doing indefinite fast and giving many ultimatums to government, when he found that pollution of Ganga river is unabated, he refused to give up fast and became martyr.
We had conducted seminars on Save Ganga Project through EPRF and supported Dr. G. D. Agrawal.
I was involved in Dnyandeep Infotech, Web Design company I had established and had started Dnyandeep Foundation to educate people in green technology.
As such, I could not help Dr. B. Subba Rao in in his work and he started working as independent consultant.
After sad demise of my wife, Sou Shubhangi in 2016, I felt that I am not not doing anuthing to fulfill aspirations of Dr. G.. D. Agrawal and I started Environmental Consultancy as new division of Dnyandeep Infotech. I took Shri. Watve, a long time associate and incharge of Environmental laboratory of Walchand College and Prof. S. V. Kulkarni, senior professor from KIT, Kolhapur as directors and started working.
Fortunately for me, Dr. N. S. Raman, Retd Director from NEERI, Nagpur joined us as director and took the responsibility of starting new branch in Nagpur.
Now my job has become easy. I can fully devote my time, energy and money to do the essential duty of eliminating the corrupt practises fron pollution control field.
I have approached Dr. B. Subba Rao to join hands and support our activities. We both have to teach our own students to adopt honesty transperancy and give maximum selfless service in providing failproof, but economical treatment technology to industries so that their growth can be ensured causing overall development of India without damage to environment.
I hope that all my students and colleagues will welcome this move and help Dnyandeep Infotech to achieve its goal of promoting sustainable development.
- Dr. S. V. Ranade, Dnyandeep Infotech Pvt. Ltd., Sangli
सय कवितासंग्रहातील कविता
ज्ञानदीपच्या विश्वस्त कै. सौ. शुभांगी रानडे यांनी सांगावा या नावाचा कविता संग्रह पुस्तकरुपात त्यातील कविता पीडीएफ रुपांतर माहितीसाठी खाली दिल्या आहेत.
ज्यांना हे पुस्तक डाऊनलोड करावयाचे असेल त्यानी ज्ञानदीपकडे आपला परिचय पीडीएफ स्वरुपात पाठवावा.
https://dnyandeep.net या संकेतस्थळावर आपला परिचय प्रसिद्ध केला जाईल.
संपर्क इमेल - drsvranade@gmail.com
सांगावा कवितासंग्रहातील कविता
ज्ञानदीपच्या विश्वस्त कै. सौ. शुभांगी रानडे यांनी सांगावा या नावाचा कविता संग्रह पुस्तकरुपात त्यातील कविता पीडीएफ रुपांतर माहितीसाठी खाली दिल्या आहेत.
ज्यांना हे पुस्तक डाऊनलोड करावयाचे असेल त्यानी ज्ञानदीपकडे आपला परिचय पीडीएफ स्वरुपात पाठवावा.
https://dnyandeep.net या संकेतस्थळावर आपला परिचय प्रसिद्ध केला जाईल.
संपर्क इमेल - drsvranade@gmail.com
काव्यदीप कवितासंग्रहातील कविता
ज्ञानदीपच्या विश्वस्त कै. सौ. शुभांगी रानडे यांनी काव्यदीप या नावाचा कविता संग्रह पुस्तकरुपात त्यातील कविता पीडीएफ रुपांतर माहितीसाठी खाली दिल्या आहेत.
ज्यांना हे पुस्तक डाऊनलोड करावयाचे असेल त्यानी ज्ञानदीपकडे आपला परिचय पीडीएफ स्वरुपात पाठवावा.
https://dnyandeep.net या संकेतस्थळावर आपला परिचय प्रसिद्ध केला जाईल.
संपर्क इमेल - drsvranade@gmail.com
Sunday, September 27, 2020
वेबसाईट डिझाईन - ज्ञानदीपचे मराठी पुस्तक
ज्ञानदीप इन्फोटेक प्रा. लि., सांगली या वेबडिझाईन कंपनीतर्फे इ. स. २००० पासून मराठीतून वेबसाईट डिझाईन करण्याचे कार्य केले जाते. वेबडिझाईन म्हणजे काय, निरनिराळ्या व्यवसायांच्या मार्केटिंगसाठी वेबडिझाईन कसे करावे व वेबसाईट कशी तयार केली जाते याचे सविस्तर वर्णन या पुस्तकात केले आहे.
आता वेबसाईट डिझाईनचे तंत्र खूप बदलले असले तरी प्राथमिक माहिती कळण्यासाठी या पुस्तकाचा नक्कीच उपयोग होईल.त्याचे पीडीएफ रुपांतर माहितीसाठी खाली दिले आहे.
ज्यांना हे पुस्तक डाऊनलोड करावयाचे असेल त्यानी ज्ञानदीपकडे आपला परिचय पीडीएफ स्वरुपात पाठवावा.
https://dnyandeep.net या संकेतस्थळावर आपला परिचय प्रसिद्ध केला जाईल.
कोरोनाच्या सुट्टीत ज्ञानदीपच्या मदतीने वेब मास्टर व्हा
वेबमास्टर हा शब्द जाळे विणणार्या कोळ्यावरून आला आहे. कोळी ज्याप्रमाणे आपल्या पोटातील रसापासून सुंदर, नाजुक पण ताकदवान धागा तयार करतो व त्यापासून नयन मनोहर, एरवी अदृष्य पण उन्हाच्या प्रकाशात इंद्रधनुष्याचे रंग घेऊन चमकणारे जाळे तयार करतो. हे जाळे त्याने अनेक ठिकाणी पानाफांद्यांना जोडलेले असते. अशा जाळ्याच्या बाजूला राहून कोळी आपल्या जाळ्यावर नजर ठेवून असतो. जाळे तुटले तर लगेच ते परत दुरुस्त करतो. अनवधानाने वा जाळ्याच्या आभासी रंगांना भुलून कीटक त्यात अडकले की कोळी त्यांना आपल्या धाग्यांनी जखडून टाकतो व आपले भक्ष बनवतो.
सध्याच्या संगणक विश्वात वेबसाईटची तुलना अशा कोळ्याच्या जाळ्याशी करता येईल. ग्राहकांना आकर्षित करण्यासाठी वेबसाईट डिझाईन करून व त्याचे व्यवस्थापन करणारा वेबमास्टर म्हणजे सायबर विश्वातील कोळीच म्हणता येईल.
कोळ्याच्या जाळ्यात जसे एका मध्यवर्ती बिंदूस अनेक धागे जोडलेले असतात. त्याप्रमाणे वेबसाईटमध्ये इंडेक्स पेजला इतर सर्व पाने जोडलेली असतात. धाग्याधाग्यांमध्ये जसे बंध असतात तशा वेबसाईटच्या पानांमध्ये लिंक असतात. सहा पाय असलेला कोळी जाळे विणतो. त्याप्रमाणे अनेक तंत्रशाखांचा ( HTML, CSS, Javascript, Photoshop, Flash, Multimedia and other advanced techniques) उपयोग करून वेबसाईट डिझाईन करावी लागते. वेबमास्टरकडे अशा तंत्रशाखांचा वापर करण्याचे कसब असावे लागते. कोळी आपल्या पोटातील रसापासून धागा बनवतो. त्याप्रमाणे वेबमास्टरला वेबसाईटवरील मजकूर (Content writing) तयार करावा लागतो. वेबसाईटचे डिझाईन आकर्षक रंगसंगतीचे व लक्षवेधून घेणारे असावे लागते. युजरने वेबसाईटला भेट दिली तर त्याला वेबसाईटवरच गुंतवून ठेवण्यासाठी वेबमास्टरला विशेष क्लृप्त्या लढवाव्या लागतात व भेट देणार्यास आपल्या विक्रीयोग्य मालाचे वा सेवेचे ग्राहक बनण्यासाठी वा त्याचे मत जाणून घेण्यासाठी प्रवृत्त करावे लागते.
एखाद्या संस्थेच्य़ा वा उद्योग-व्यवसायाची वेबसाईट डिझाईन करण्यापूर्वी वेबमास्टरला वेबसाईटचे स्थूल स्वरूप (Scope) निश्चित करावे लागते. संस्थेची सर्व माहिती (उदा. नाव, स्थान, उद्देश, इतिहास, रचना, व्यवस्थापन व विक्री वा सेवा वा इतर कार्य ) एकत्रित करून त्याची सुबक मांडणी करणे हे एक कौशल्याचे काम असते. ही माहिती वेबपेजेसच्या स्वरुपात तयार करून अशी वेबपेजेस लिंक वापरून एकमेकांना जॊडून अशी एकसंध वेबसाईट तयार करावी लागते की भेट देणार्यास त्याच्या इच्छेप्रमाणे कोणतीही माहिती चटकन मिळू शकेल. ही माहिती अद्ययावत ठेवण्यासाठी त्यातील पानांचे वरचेवर नूतनीकरण करावे लागते. संस्थेतील योग्य व्यक्ती वा विभागाकडून अशी माहिती ( मजकूर, फोटो, ध्वनी वा व्हिडिओ क्लिप्स) संकलित करणे त्याचे संपादन करणे व प्रसिद्धीसाठी त्याची आकर्षक मांडणी करणे हे काम वेबमास्टरला करावे लागते. एखादा मुद्दा नीट समजण्यासाठी काही चित्रे (Clip art) व सजावटीसाठी डिझाईन (Graphic) यांचाही वापर करावा लागतो. मनोरंजनासाठी फ्लॅश वा HTML5 च्या साहाय्याने पानातील मजकुरात जिवंतपणा (Animation) आणावा लागतो.
ग्राहकाच्या इच्छेनुसार हवी ती माहिती गोळा करून वेबपेजचे डिझाईन सर्व्हरवरील प्रोग्रॅमद्वारे होत असेल तर अशा वेबसाईटला डायनॅमिक वेबसाईट म्हटले जाते. अशा वेबसाईटसाठी स्वतंत्र डाटाबेस (MSSQL, MySQL, Oracle ) आणि पीएचपी, डॉट नेट वा जावा प्रोग्रॅम यांचा वापर करावा लागतो. याउलट स्टॅटिक वेबसाईटमध्ये डाटाबेस न वापरता वेबपेजेस तयार करून त्यांचा संच सर्व्हरवर ठेवला जातो. ज्ञानदीपचा वेबमास्टर कोर्समध्ये प्रामुख्याने स्टॅटिक वेबसाईट डिझाईनचा समावेश केला आहे.
अशी वेबसाईट तयार करणे व त्याचे व्यवस्थापन करणे या गोष्टी वेबमास्टरच्या कार्यकक्षेत येतात. मात्र वेबसाईट डिझाईन करण्यासाठी अनेक तंत्रशाखांतील कुशल तंत्रज्ञांची गरज लागत असल्याने बहुधा हे काम बाहेरच्या वेबडिझाईन संस्थेमार्फत करून घेतले जाते व त्याचे नूतनीकरणाचे काम वेबमास्टरला करावे लागते. वेबसाईट डिझाईन केली नसली तरी पानांत सुधारणा करण्यासाठी व नवी माहिती घालण्यासाठी आवश्यक त्या सर्व तंत्रशाखांचे प्राथमिक ज्ञान असणे आवश्यक असते. ज्ञानदीपचा वेबमास्टर कोर्सचा उद्देश असे प्राथमिक ज्ञान देणे हा आहे. हा कोर्स केवळ पैसे देऊन वा परीक्षा पास होऊन मिळणार नाही तर त्यासाठी विद्यार्थ्याची हे ज्ञान आत्मसात करण्यासाठी आवश्यक तेवढा वेळ खर्च करण्याची तयारी पाहिजे. या कोर्सच्या शेवटी परीक्षा असणार नाही तर विद्यार्थ्याकडून एक वेबसाईट डिझाईन प्रॉजेक्ट पूर्ण करून घेतले जाईल.
इंटरनेटवर अशी तयार झालेली वेबसाईट प्रसिद्ध करण्यासाठी डोमेन नेम कसे रजिस्टर करायचे, सर्व्हरवर ती कशी स्थापित करायची याचे प्रत्यक्ष मार्गदर्शन विद्यार्थ्यास देऊन त्याला वेबसाईटचे व्यवस्थापन व नूतनीकरण कसे करायचे हे शिकविले जाईल.
वेबमास्टर कोर्स करण्यासाठी कोणत्याही विशेष प्रशिक्षणाची वा पदवीची पूर्व अट नाही. संगणक हाताळण्याची माहिती असणार्या कोणत्याही व्यक्तीस हा वेबमास्टर कोर्स पूर्ण करता येईल. छोट्या संस्थांना आपली माहितीपूर्ण वेबसाईट करण्यासा्ठी व त्याचे व्यवस्थापन करण्यासाठी आपल्या संस्थेतील होतकरू व्यक्तीस हा कोर्स करण्यास प्रायोजित केले तर आपली वेबसाईट आपलीआपण करण्याचे त्यांचे स्वप्न पूर्ण होईल व इंटरनेट विश्वातील ग्राहकांना आकर्षित करण्याचे सामर्थ्य संस्थेमध्ये य़ेईल. संस्थेतील व्यक्तीनेच वेबसाईट डिझाइन केल्याने खर्चात बचत होईल शिवाय वेबसाईट व्यवस्थापनासाठी वा नूतनीकरणासाठी दुसर्या संस्थेवर अवलंबून राहावे लागणार नाही.
या दृष्टीकोनातून विचार करता ज्ञानदीपची ही योजना छोट्या संस्थांना व व्यवसायांना एक वरदानच ठरणार आहे.
Sanskrit Deepika Book मराठी-संस्कृत शब्दकोश
ज्ञानदीपच्या विश्वस्त कै. सौ. शुभांगी रानडे यांना ६००० शब्दांचा समावेस असणारा मराठी-संस्कृत शब्दकोश संस्कृतदीपिका या नावाने पुस्तक स्वरुपात प्रसिद्ध केला आहे त्याचे पीडीएफ रुपांतर माहितीसाठी खाली दिले आहे.
ज्यांना हे पुस्तक डाऊनलोड करावयाचे असेल त्यानी ज्ञानदीपकडे आपला परिचय पीडीएफ स्वरुपात पाठवावा.
https://dnyandeep.net या संकेतस्थळावर आपला परिचय प्रसिद्ध केला जाईल.
ज्ञानदीपच्या http://sanskritdeepika.org या संकेतस्थळाला भेट द्यावी.
ज्ञानदीप फौंडेशनच्या कार्यात आपण सहभागी व्हावे. ही विनंती.
संपर्क इमेल - drsvranade@gmail.com
Saturday, September 26, 2020
Retired Teacher's Association ( Why teachers retire?)
Early morning, lingering thoughts in my subconscious mind gave a jolt and questioned why we should be called retired? I got up and started writing on Retired Teacher's WhatsApp Group i haste as if that thought may fizzle out. This is the note I made on the group.
.Retired teachers have stopped teaching. Why? I think we should continue our profession as there are students who require our technical knowledge and explanation concepts which are lost in the present objective examination approach. Students have stopped studying hard and after quick solutions.
Dnyandeep would provide you opportunity to write your technical expertise on dnyandeep.net and help you in doing power point presentations and videos. Please actively participate and keep our noble profession alive.
This group will gain it's reputation and shall be true to its name.
I have started Environmental consultancy at this age of 77 and still find that professionals in this field lack many minor details and techniques which are learned only through experience which involves failures also.
We should not allow our experience to be lost forever.
Though technology is new the method of study and understanding the concepts has not changed and is lacking in most spoon feeding lectures.
We should force students to learn on their own and provide our advice and monitoring.
I think all should express their views on this topic. In USA I found that our old and effective method of dedicated study has been eliminated causing great damage to intellect capacity.
I am feeling at my fault in not visualising this condition. We have to accept displeasure or ridicule from current teachers but we must do our duty not for money but for inner satisfaction to share the experience and record it for those who need it desperately. And there are many students who would welcome such move.
In the accelerated growth of science and technology, students have to skip many essential ideas and principles which make their knowledge superficial and relient on computers. Fortunately artificial intelligence has brain like s kid and requires to be trained by experienced people.
This provides us great opportunity to teach machines if our children and. grandchildren do not think our knowledge important or relevant.
I feel that every member of this group can become a successful entrepreneur if he uses his experience and trains young by assisting them financially. This much rewarding than keeping the money in bank and waiting for interest.
Atleast I have decided accordingly. I find that even in IT the fresh learners lack dedication and loose the track and get pleasure in games and social media.
Teacher is a teacher and should remain teacher all life. Be bold and do what you think correct and show the new generation the strength of old generation.
Sorry for long note. It is a spontaneous outcome of recent experience and apathy seen everywhere.
------
Now I give you the background of this surge in thought.
I have been member of Retired Teacher's assocation started 25 years back due to initiative by Prof. H. U. Kulkarni and late Prin. G. C. Kanitkar. Since then we are meeting every month and enjoying the memories of our time.
Two years back Dnyandeep Foundation took a lead in arranging get-together of our association. The program was chaired by Director of the College and was a memorable event.
Then we arranged Seminar on Innovation and Entrepreneurship in Walchand College of Engineering, We mt many past students and tried to get ideas how we can bring back the old culture of teaching in a practical way and working with students in solving industrial problems.
Recently we could establish CISTED Foundation for doing such teacher-student interactive work for promotion of innovation and entrepreneurship. Unfortunately, we got very poor response to our efforts from retired teachers and the Whatsapp group we formed just became a place of forward messages and stories of other inventions.
Too much information and too many innovations have created problem rather than promotion. The dedicated efforts and hard work done by inventor is replaced by animation and pleasure of enjoying marvels of research. Same thing is happening in USA. On TV and Youtube we see mind boggling inventions from world over and feel discouraged to do any thing by our own. Students are kept engaged in project activities but there are no challeges or dearth of resources. The resource suppliers have grown to become a profitable business.
The industry and business also has lost value of technical knowledge and has become play of economics.
The new generation is is becoming lazy, reserved, selfish and insecure. They are under stress with minor problems.
Teachers only can do the needful to bring back old eternal values to honesty, hard work and compassion and becoming happy not through material wealth but by earning respect for work.
Wednesday, September 23, 2020
कोरोनाच्या लॉकडाऊनमध्ये घरबसल्या वेबमास्टर कोर्स करा.
Saturday, September 19, 2020
Professional Website Design
Third Eye of Information Technology
It is our firm belief that in ancient days, saints and learned could see the events occurring anywhere in the world by the power of their mind. In the great epic Mahabharata, it is stated that Sanjay used this power to describe with visual details the events in war between Kouravas & Pandavas. Shri Krishna also showed the entire universe to Arjuna. In Puranas it is written that Lord Shankara has third eye and if he opens it, he can burn anything before him and turn it into ashes.