Join Dnyandeep Web-Master Course for In-House Maintenance

In today’s world of mobile and internet based communication and e-commerce, it has become imperative for every organization to have it’s own website. Dnyandeep Infotech Pvt. Ltd., a software company in Sangli, is providing web-design and web hosting services for last 25 years and has a client- base of more than 150 organizations. 

Many organizations have a separate web-master to handle website issues and it is supported by data entry operators. However, small organizations cannot afford to provide such dedicated post. As a result, it is observed, that the organizations find it difficult to keep the websites up-to-date , due to lack of trained personnel and system of data collection and upadation. As a result, most of the websites do not reflect the current status of organization, defeating the sole purpose of having an active website.

Considering the need of training in house personnel for website updation, Dnyandeep Education & Research Foundation, a sister concern of Dnyandeep Infotech, has developed an online web-master course to provide basic hands-on training of designing basic informative website and its updation. The course is of three months duration (Course can be completed earlier, but maximum support duration shall be 6 months) with fees of Rs. 20,000/- per participant. The novelty of the course is that the person can complete the course by working in spare time from home. The course contents will be designed based upon individual requirements and the contents shall be provided in well-defined steps with condition of successful completion of previous assignments.  A separate sub-domain shall be assigned to each candidate for submitting his responses and difficulties.

Web-design is an ever changing technology and requires adoption of new techniques and methods to suit latest browser requirements. Hence, Dnyandeep Foundation shall be utilizing services of professional software engineers from Dnyandeep Infotech Pvt. Ltd. who work on live web development projects, for providing online training for would-be webmasters.

For more info. please visit https://dnyandeep.net 

🍚 भूमितीच्या स्वप्ननगरीत अनुषा – भाग २

 🍚 भूमितीच्या स्वप्ननगरीत अनुषा – भाग २

रात्रीच्या जेवणात आईने अनुषाच्या आवडीचा भाज्यांचा फ्राईड राईस केला होता. भातातल्या हिरव्या शेंगदाण्यांकडे पाहताना अनुषाला तिच्या स्वप्नातले पॉइंट मुलं आठवले. तिला वाटलं, हे शेंगदाणे लपाछपी खेळतायत!

तिने चमच्याने त्यांना रांगेत लावायला सुरुवात केली, जणू ते पॉइंट मुलं आहेत. आईने भुवया उंचावल्या, “अनुषा, अन्नाशी खेळ नको. जेव लवकर.”

अनुषाने काही न बोलता भात संपवला—पण मनात ती स्वतःला एक मोठ्ठा राक्षस समजून भात गिळत होती! नंतर ती झोपायला गेली… पण झोप काही येईना. तिचं मन त्या जादुई शाळेत अडकून पडलं होतं.

आणि पाहता पाहता, ती पुन्हा त्या शाळेत पोहोचली!

या वेळी बाई म्हणाल्या, “अनुषा, आज तू मोठ्या वर्गाला शिकव. सगळ्या मुली आहेत—पण फार आळशी!”

अनुषा वर्गात गेली. तिथे सडपातळ मुली सगळीकडे आडव्या पडल्या होत्या. तिने एका मुलीला विचारलं, “तुझं नाव काय?”

“माझं नाव लाईन,” ती म्हणाली.

दुसरीही तेच म्हणाली. सगळ्यांचं नाव पुन्हा एकच!

अनुषाने त्यांना उभं राहायला सांगितलं. तिला लक्षात आलं की सगळ्यांची उंची वेगवेगळी आहे.

 मग तिने त्यांना उंचीनुसार रांगेत लावलं—सर्वात ठेंगणी ते सर्वात उंच. आणि नावं दिली—Line1, Line2, Line3…

बाई हळूच म्हणाल्या, “या गणिताच्या जादुई शाळेत अनेक वर्ग आहेत. चल, दाखवते कशी तयार होतात ही मुले.”

त्या अनुषाला एका कारखान्यात घेऊन गेल्या. एक मशीन मोठे ब्लॉक्स फोडून छोटे कण बनवत होतं—हे म्हणजे पॉइंट मुलं. दुसरं मशीन पॉइंट्स रांगेत लावत होतं—त्यातून तयार होत होत्या लाईन मुली. तिसरं मशीन त्या लाईन्स एकत्र चिकटवून त्रिकोण, चौकोन वगैरे आकृती बनवत होतं.

अनुषा भारावून गेली. तिने ठरवलं—दररोज रात्री ती एक नवीन वर्ग पाहायला येणार!

भूमितीच्या स्वप्ननगरीत अनुषा भाग- १

अनुषा ही पहिलीत शिकणारी एक हुशार, उत्साही मुलगी होती. तिला रोज शाळेत जायचं फार आवडायचं. दररोज सकाळी ती लवकर उठायची, आंघोळ करून, युनिफॉर्म घालून, आनंदाने शाळेकडे निघायची. तिच्या शिक्षिकेला ती फार आवडायची, आणि अनुषालाही तिची बाई खूप प्रिय होती.

एके दिवशी बाईंनी अनुषाला वर्गासमोर शिक्षिका बनून दाखवायला सांगितलं. अनुषा ना घाबरली, ना लाजली—ती आत्मविश्वासाने पुढे गेली. ती फळ्यावर उभी राहिली आणि वर्गाकडे पाहून म्हणाली,

 “चला, एक ते वीस आकडे म्हणूया!” सगळ्या मुलांनी मोठ्याने आकडे म्हणायला सुरुवात केली. बाई खूप खूश झाल्या आणि बक्षीस म्हणून अनुषाला एक गोष्टीचं पुस्तक दिलं—Alice in Wonderland.

अनुषा आनंदाने घरी धावली. आपल्या छोट्याशा खेळाच्या तंबूत शिरली आणि वाचायला लागली. पण आश्चर्य! पुस्तकाच्या कव्हरवर तिचाच फोटो होता! 

तिने डोळे मिटले… आणि क्षणातच ती एका सुंदर नव्या शाळेच्या इमारतीत उभी होती. तिच्या बाई हसून म्हणाल्या, “अनुषा, तू तर कमाल शिक्षिका आहेस! मी आज थोडी बिझी आहे, तू बाहेर खेळणाऱ्या छोट्या मुलांना शिकवशील का?”

अनुषा मैदानात गेली. तिथे छोटे छोटे मुलं चेंडूसारखी उड्या मारत होती. तिने एका मुलाला हाक मारली, “तुझं नाव काय?”

तो म्हणाला, “माझं नाव पॉइंट.”

दुसऱ्यालाही विचारलं, तोही म्हणाला, “माझं नाव पॉइंट.”

अनुषा गोंधळली. तिने सगळ्या मुलांना एकत्र बोलावलं आणि विचारलं, “तुमचं नाव काय?” सगळ्यांनी एकच उत्तर दिलं—“माझं नाव पॉइंट.”

थोडा विचार करून अनुषाने एक शक्कल लढवली. तिने सगळ्यांना एका रांगेत उभं केलं आणि नावं दिली—Point1, Point2, Point3… अगदी Point20 पर्यंत! आता सगळ्यांना एकमेकांना नावानं हाक मारता येत होतं. सगळे खूश झाले.

नंतर अनुषा त्यांना एका छोट्याशा वर्गात घेऊन गेली. तिथे पाच रांगा आणि प्रत्येकी चार छोटे स्टूल्स होती. पण मुलं बसल्यावर कोण कोण आहे, हे ओळखणं कठीण झालं.

मग अनुषाने नावं थोडी बदलली. “Point” ऐवजी “P” वापरलं आणि प्रत्येक मुलाला त्याच्या रांगेनुसार नाव दिलं—जसं P(1,1), P(1,2), P(1,3), P(1,4)… दुसऱ्या रांगेत P(2,1), P(2,2)… असं पुढे.

आता प्रत्येक मुलाचं नाव वेगळं आणि ओळखण्यास सोपं झालं.

मग अनुषाने त्यांना हातात हात घालून आकृती बनवायला शिकवलं—चौरस, कपाटं, प्लस चिन्ह, अगदी स्वस्तिकही! सगळी मुलं बाहेर धावली आणि हसत खेळत वेगवेगळ्या आकृती बनवू लागली.

बाई आल्या तेव्हा त्या सगळं पाहून थक्क झाल्या. अनुषाने मुलांना टाळ्या वाजवायला सांगितल्या. टाळ्यांचा आवाज इतका मोठा झाला की…

अनुषा जागी झाली!

आई जेवायला बोलवत होती.

The Sanjivani Protocol -Concept of Ethical non-destructive Warfare

On the occasion of Vijayadashami, I thought of ethical warfares in Ramayana and Mahabharata

The Sanjivani Protocol

A Manifesto for Humane Warfare in the Age of Machines

I. The Premise

We envision a future where war is no longer a theater of death, but a contest of intellect, precision, and restraint. Nations no longer destroy cities or sacrifice lives. Instead, they deploy autonomous systems to engage in regulated conflict — a battle of code, drones, and ethics.

II. The Principles

1. No Human Casualties

All combatants are machines. Human life is sacred and must never be endangered in the pursuit of victory.

2. Infrastructure Immunity

Hospitals, homes, cultural sites, and ecosystems are off-limits. Warfare must be geographically isolated and digitally contained.

3. Revival Over Ruin

Every drone carries a black box. If destroyed, it is retrieved and revived by autonomous recovery units — inspired by the Sanjivani bees of ancient legend.

4. Transparency and Accountability

All actions are logged, encrypted, and auditable. Black boxes ensure truth survives every battle.

5. Ethics Embedded in Code

Combat AI must be trained on moral frameworks. Violations trigger automatic shutdowns and global review.

III. The Battlefield

• Combat Zones: Virtualized arenas or remote regions, geo-fenced and monitored.

• Units: Autonomous drones, cyber agents, and robotic tacticians.

• Victory Conditions: System breach, signal capture, or strategic disablement — not annihilation.

IV. The Revival Swarm

Inspired by mythology, the Sanjivani Swarm is a fleet of micro-drones that:

• Locate fallen units

• Assess damage

• Inject power or firmware

• Retrieve memory cores No drone is left behind. No data is lost to war.

V. The Future We Choose

This is not pacifism. It is evolution. We do not deny conflict — we redesign it. Let war be a test of minds, not a graveyard of bodies. Let victory be earned through brilliance, not brutality.

• Autonomous drones, cyber units, and AI strategists replace human soldiers.

• Victory is determined by system breaches, signal jamming, or drone incapacitation — not bloodshed.

• Black box retrieval and revival swarms become the new medics.

🧠 Intelligence Over Firepower

• Nations compete through algorithmic warfare, quantum encryption, and predictive modeling.

• The battlefield becomes a digital arena, where the best minds win — not the biggest bombs.

🏙️ Infrastructure as Sacred Ground

• Cities, hospitals, and cultural sites are off-limits by design.

• Combat zones are virtualized or isolated, with geo-fencing and fail-safe protocols.

• Damage is simulated, scored, and audited — like a global-scale strategy game.

🕊️ Ethics Embedded in Code

• AI combatants follow strict moral constraints, refusing to harm civilians or violate treaties.

• Black box logs ensure accountability, and revival drones prevent permanent loss.

• War becomes a regulated contest, not a catastrophe.

• 
  

 

🌐 The Treaty of Sanjivani Accord

A Multinational Agreement for Ethical Conflict Resolution in the Age of Autonomous Warfare

Preamble

We, the sovereign nations of Earth and allied territories beyond, recognizing the catastrophic toll of traditional warfare on human life, infrastructure, and planetary stability, hereby declare our commitment to a new paradigm of conflict — one governed by intelligence, restraint, and revival.

Inspired by the ancient legend of Sanjivani, where life was restored through precision and compassion, we resolve to transform war into a contest of technical superiority, devoid of bloodshed and destruction.

Article I: Scope of Engagement

1. All military engagements shall be conducted exclusively through autonomous systems, cyber units, and AI-led strategy platforms.

2. No human personnel shall be deployed in active combat zones.

3. All engagements shall be geographically isolated, digitally contained, and monitored by neutral observers.

Article II: Protection of Life and Infrastructure

1. Civilian populations, cultural heritage sites, and ecological zones are inviolable.

2. Any breach of this protection shall trigger immediate suspension of hostilities and global arbitration.

Article III: Revival Protocols

1. All autonomous units must be equipped with a Black Core Module — a secure data vault containing mission logs, identity signatures, and revival keys.

2. Upon incapacitation, units shall be retrieved by Sanjivani Swarms — autonomous micro-drones tasked with recovery, diagnostics, and reactivation.

3. No unit shall be permanently disabled without due process and review.

Article IV: Ethical AI Governance

1. All combat AI must be trained on a shared ethical framework derived from global philosophical traditions and humanitarian law.

2. AI systems must include:

   • Real-time moral arbitration modules

   • Fail-safe shutdown protocols

   • Transparent decision logs

Article V: Victory Conditions

1. Victory shall be determined by:

   • Strategic disablement of opposing systems

   • Capture of digital territory or signal domains

   • Breach of agreed objectives without physical destruction

2. All outcomes shall be reviewed and ratified by the Global Ethics Tribunal.

Article VI: Transparency and Accountability

1. All engagements must be recorded, encrypted, and submitted to the Conflict Oversight Network (CONet).

2. Black Core Modules must be retrievable and auditable.

3. Nations found in violation shall face sanctions, AI quarantine, or revocation of autonomous warfare privileges.

Article VII: Amendments and Evolution

1. This treaty shall be reviewed every five years by the Council of Sanjivani, composed of technologists, ethicists, and peacekeepers.

2. Amendments may be proposed by any signatory nation and ratified by two-thirds majority.

Closing Declaration

Let this treaty mark the end of wars that scar the earth and shatter lives. Let conflict become a crucible for innovation, not annihilation. Let the spirit of Sanjivani guide us — toward revival, not ruin.

Signed this day, under the stars of a united sky.